John Scalzi is een jonge schrijver waarvan ik een paar korte verhalen van gelezen had en waarvan ik nieuwsgierig was naar zijn langere werk. Old man's war is zijn eerste roman in een serie losse romans, die zich in de zelfde wereld afspelen.
De Amerikaan John Perry is 75 jaar geworden en zoals de meeste mensen van zijn leeftijd, meldt hij zich aan voor het CDF (colonial defense forces), de organisatie die de kolonisatie van de sterren reguleert. Zijn opleiding tot soldaat wordt gevolgd, waarin hij een nieuw lichaam krijgt dat gebouwd is om te vechten. Het blijkt namelijk dat het heelal overvol is met rassen die in felle competitie met elkaar gewikkeld zijn. Daarna worden zijn eerste gevechten beschreven en uiteindelijk is er nog een afsluitend plotje. Niet om het boek neer te halen, maar het is duidelijk een hommage aan Starship troopers van Heinlein of Haldemans Forever war en lezers hoeven dus geen grote verrassingen te verwachten van deze roman.
De vraag is of het boek ook nog een eigen geluid weet te krijgen en ik heb daar gemengde gevoelens over. Aan de ene kant is het knap hoe Scalzi in het hoofd van een bejaarde kan kijken en schrijf hij zeker zeer goed. Ook zijn de gevechten zeer sterk beschreven. Overal hangt een twijfel over de mogelijke sinistere kant van het CDF, ook al is het duidelijk dat in de strijd om te overleven de interesse van Perry in dergelijke ideeën zeer lauw is. Maar ondanks sterk vakmanschap, biedt Scalzi niets nieuws, waardoor het niet boven zijn illustere voorgangers weet uit te stijgen. Het verkennende karakter van het verhaal helpt daarbij helemaal niet, hoewel ook dit weer precies in de lijn der verwachting ligt van een Heinlein-kopie.
Dit is echter geen probleem als je alleen een leuk boek zoekt, want dan is Old man's war gewoon een solide werk. Het zou alleen te wensen zijn dat Scalzi misschien wat meer ambitie in zijn romans legt, waardoor ze meer een must read dan een could read worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten