Het is me al een tijd opgevallen dat bepaalde subgenres jarenlang een kwijnend bestaan leiden, om vervolgens opgepikt te worden door uitgevers die het tot de dood uitmelken. Reli-thrillers a la Dan Brown voorspel ik dus geen goede toekomst en ik verwacht dat over een paar jaar niemand meer een vampierroman kan lezen, waarin het monster niet volkomen slecht is en een staak door het hart moet krijgen. (Ze zijn vele malen sterker dan ons en vermoorden ons als voedsel. Vertel mij, welke eigenschap van hun maakt hun tot lust-object voor andere vrouwen dan die met battered-wife syndrome?)
Maar ik ben soms wel een beetje gepikeerd door de schaamteloosheid waarmee schrijvers en uitgevers ideeën van anderen uitmelken. Pride and Prejudice ... And Zombies had in mijn ogen tenminste een gimmick-waarde. Een leuk maar saai oud werk vrijwel volledig kopiëren met wat extra passages met bloederigheid is wel een leuke grap. Maar na Little vampire women (of je wil liever die met weerwolven) en Mansfield Park and mummies hoop ik toch dat er een eind aan komt. Ik wil geen War and peace and spaceships zien.
Een andere uitmelking die mij nu al de keel uithangt zijn historische figuren die het bovennatuurlijke bestrijden. Het begon met Queen Victoria: Demon Hunter. Dit idee moest ik oprecht om lachen, vooral omdat Victoria volgens mij niet bepaald in staat was om ook maar iets te hunten in haar jurken. Maar al gauw verschenen Abraham Lincoln: vampire hunter en Henry VIII: Wolfman.
Ik weet dat ik het niet hoef te kopen, maar wie koopt deze gimmick-boeken nadat je er al eentje voor de grap gekocht heb? Laat staan dat je het leest. Niet dat ik wil dat de trend gauw afgelopen is. Ik ben immers druk bezig aan Johan van Oldebarneveld: succubus-slachter.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten