Het kattenbeleg.

Mijn nieuwe huisje bevalt mij uitstekend. Leuke ligging, supermarkt dichtbij, groen achter. En dan niet te vergeten de schattige kat van de buren.

Nou, moet ik toegeven dat ik er een klein beetje om gevraagd heb. Ik heb namelijk de kat toen ik er net woonde een stukje worst gegeven en sinds die tijd mag hij mij wel. Ik let inmiddels op als ik de deur naar de tuin open heb staan, want ik heb hem al een keer uit mijn bed moeten jagen. Niet erg, ik hou van katten.

Nou heb ik laatst lekkerbekjes gebakken. Die waren namelijk in de bonus bij de Appie. Vooral niet doen want die lekkerbekjes van de Albert Heijn zijn niet lekker genoeg. Het zijn dus eigenlijk matigbekjes. Dit vond de kat niet erg, want een paar uur later stond hij in tuin te mauwen. Daarna sprong hij voor het raam en bleef maar doorgaan.

Tot dusver normaal kattengedrag. Maar deze jongen was intelligent. Hij vond al gauw een manier om zijn aandacht trekken extra effect te geven. Ik hoorde gekletter dat maar bleef doorgaan. Ik keek op en merkte dat hij bezig was een braadrek van een wegwerpbarbeque door mijn tuin te slepen. Het kabaal was duidelijk zijn doel. De kartonnen doos van de wegwerpbarbeque volgde ook, maar dit had minder succes in volume bijdragen. Hij ging hier een uur mee door.

De volgende dag raapte ik het rekje op en heb het weggegooid. Ik wist namelijk niet wie de eigenaar van de wegwerpbarbeque was en ik moest het kwijt.

Maar weet je, ik vind de kat van de buren nog schattiger dan eerst.