Iets wat mij altijd opvalt is dat sommige dingen die gebeuren zo vreemd zijn, dat niemand het zou pikken in een film. Gadaffi's carrière is een dergelijk absurd fenomeen en als hij niet voluit had aangetoond dat hij geen enkel probleem heeft met massamoord (noem het opblazen van een vliegtuig bij Lockerbie) zou hij bijna kolderiek zijn.
Hij redt zich al veertig jaar met stapelmesjokke acties (op tv een gevangenismuur met een bulldozer omver duwen ter amnestieverlening) en komt weg met gruwelijke misdaden die nooit achter zijn clowns-gedrag zou worden gezocht. Als film-schurk zou hij over de top zijn. Soms verdenk ik hem ervan dat dit juist de reden achter zijn bizarre gedrag is, een methode om zijn tegenstanders zand in de ogen te strooien. Maar misschien vergis ik me.
Eerst je eigen hoofdstad laten bombarderen door je luchtmacht. Waar de meest brute dictator genoegen neemt met het uit elkaar schieten van de menigte en een achteraf verborgen zuivering, verpest Gadaffi zijn kans op ballingschap op Venezuela. Of vrijwel elke andere plek op de wereld. En dan een comedy-sketch waarin hij vanuit het raam van een limo meldt dat hij het te nat vindt voor een toespraak. Blijkbaar wil hij solliciteren naar een Johan de Witt behandeling door zijn eigen volk.
Ik hoop dat hij die snel krijgt, of anderszins vertrekt, want hij is overduidelijk een knettergekke sociopaat.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten